Większość dzieci przychodzi na świat ze zdrowym kręgosłupem.
Kręgosłup w naturalny sposób wygina się łukowato, na przemian do przodu i do tyłu. Mięśnie utrzymują elementy szkieletu we właściwym ułożeniu i pomagają zachować prawidłową postawę ciała. Naturalne krzywizny kręgosłupa ułatwiają utrzymanie równowagi przy pionowej postawie ciała oraz spełniają rolę amortyzatorów podczas chodzenia, biegania skakania, a także kiedy podnosimy ciężkie przedmioty.
Najważniejszą przyczyną pojawienia się wad postawy jest słaby rozwój mięśniowy.
Każde odchylenie od normy w kształcie kręgosłupa (jego nienaturalne wygięcie) pociąga za sobą zmianę postawy ciała. Mówi się o zaburzeniach czyli o wadach postawy.
Najczęstszymi są nienaturalne wygięcie kręgosłupa – boczne (skolioza) lub w płaszczyźnie strzałkowej (plecy okrągłe lub wklęsło – wypukłe).
Wady postawy bywają wrodzone, mogą być efektem urazu lub choroby. Jednak najczęściej są to schorzenia nabyte i będące skutkiem błędów , które można uniknąć.
Wady postawy nie powodują zagrożenia życia, ale są przyczyną znacznego dyskomfortu. Badania prowadzone przez dwa niezależne ośrodki naukowe w środowisku łódzkich dzieci, którymi objęto 16 914 dzieci wykazały, że aż 95,6% ma wady postawy. Jest to wynik przerażający.
Warto im zapobiegać, bo leczenie jest długotrwałe i uciążliwe.
Jak zapobiegać
wadom?
1. Pamiętaj o systematycznej kontroli lekarskiej – im wcześniej specjalista wychwyci początki powstającej wady, tym szybciej i łatwiej będzie można ją skorygować.
2. Oglądaj plecy dziecka, zwracając uwagę na symetrię tułowia, łopatek, bioder.
3. Dbaj o to, aby dziecko dużo chodziło i biegało (po naturalnym nierównym terenie – łące poszyciu leśnym, plaży), by pływało, grało w piłkę jeździło na rowerze – krótko mówiąc: zażywało ruchu.
4. Wyrabiaj w dziecku nawyk przyjmowania prawidłowej postawy ciała – głowa uniesiona na „wysokiej szyi”, ściągnięte łopatki, wciągnięty brzuch, napięte pośladki.
5. Likwiduj złe nawyki u dziecka: siedzenie z podwiniętą nogą, w pozycji żaby lub nogą założoną na nogę; noszenie plecaka na jednym ramieniu; rysowanie z jedną ręką opartą, a łokciem drugiej wiszącym poza blatem oraz korzystanie ze zbyt wysokich mebli.
6. Nie uspakajaj dziecka, mówiąc: „Nie kręć się!” czy „ Siedź spokojnie!”. Ono dąży do częstej zmiany pozycji ciała, powodowane naturalnym instynktem. W ten sam sposób unika przeciążeń elementów szkieletu i partii mięśniowych, co zdarza się, gdy utrzymuje się jedno położenie ciała przez dłuższy czas.
Natychmiastowe korygowanie wcześnie wychwyconych nieprawidłowości gwarantuje szybką poprawę i cofnięcie się zmian.